قطعات فلزی مقرون به صرفه و پیچیده زمانی که ساختارهای پشتیبانی وجود ندارد قابل دستیابی هستند « Fabbaloo

اهمیت ساختارهای پشتیبانی یا بهتر بگوییم فقدان آنها در بازدید از Velo3D آشکار شد.

Velo3D یکی از بسیاری از تولیدکنندگان معروف پرینترهای سه بعدی فلزی است. مانند بسیاری از آنها، آنها از فرآیند استاندارد LPBF استفاده می کنند که در آن لیزر به طور انتخابی پودر فلز را، لایه به لایه ذوب می کند.

اما یک تفاوت با رویکرد Velo3D وجود دارد: آنها طراحی بسیار جالبی برای پوشش مجدد خود دارند. این جزء چاپگر است که پودر فلز تازه را برای ترکیب لایه بعدی چاپ پخش می کند.

اکثر سیستم ها از یک تیغه ساده برای یکنواخت کردن پودر استفاده می کنند، که باید کاملاً صاف باشد تا از فوکوس شدن نقطه لیزر اطمینان حاصل شود. با این حال، این تیغه های سفت و سخت می توانند به فلزی که در لایه قبلی ذوب شده بود ضربه بزنند و مدل را تکان دهند. در موارد شدید این اثر می تواند چاپ را از ضربه منحرف کند. به همین دلیل، اکثر کارهای پرینت سه بعدی فلزی LPBF به مقادیر زیادی از مواد پشتیبانی نیاز دارند تا اطمینان حاصل شود که تیغه روکش روی چاپ تأثیر نمی گذارد.

پوشش مجدد Velo3D اینگونه نیست و حداکثر لمس بسیار سبکی را ارائه می دهد. نتیجه این است که در اکثر کارهای چاپ شده بر روی تجهیزات Velo3D، ساختارهای پشتیبانی بسیار کمی مورد نیاز است، و حتی در این صورت می‌توانند کمی سبک‌تر از ساپورت‌های معمولی باشند.

این باعث صرفه جویی در هزینه می شود زیرا پودر کمتری استفاده می شود: کمتر به ساختارهای پشتیبانی اختصاص داده شده است. همچنین به طور قابل توجهی در هزینه پس از پردازش صرفه جویی می کند زیرا کار دستی (معمولاً) مورد نیاز برای قطع کردن تکیه گاه ها بسیار کاهش می یابد.

اما یک مزیت دیگر وجود دارد که من دست اول وقتی به یک سری از چاپ های فلزی ساخته شده توسط Velo3D نگاه کردم دیدم.

در بالا ما می توانیم چیزی را که به نظر می رسد یک قطعه فلزی ساده است ببینیم. با این حال، نگاهی دقیق تر نشان می دهد که یک فضای داخلی پیچیده با زوایای کم وجود دارد. Velo3D قادر به پرینت سه بعدی این آیتم به صورت تک قسمتی بود که معمولاً در دو قسمت انجام می شد و سپس مونتاژ می شد.

چگونه به این امر دست یافتند؟ نمایندگان Velo3D توضیح دادند که این قطعه از مقداری پشتیبانی در داخل قطعه استفاده کرده است، اما “سبک” است. آنقدر سبک که پردازش پست اساساً شامل «جرو کردن» آن بود.

در اینجا یک مثال دیگر است. این یک نمای نزدیک از یک واحد کنترل جریان برای صنعت نفت و گاز است. اگر به داخل نگاه کنید، جزئیات بسیار کمی و برآمدگی های زیادی خواهید دید. به نوعی Velo3D توانست این شی فلزی را به راحتی و بدون نیاز به تکیه گاه های قابل توجه چاپ سه بعدی کند.

اگر به قسمت بالایی نگاه کنید، این مولفه حتی چشمگیرتر است که جزئیات قابل توجهی را نشان می دهد.

در اینجا یک نمونه نهایی از چیزی است که چاپ آن فوق العاده بسیار چالش برانگیز است: محفظه احتراق موتور موشک، ساخته شده از ماده مس. در حالی که ممکن است از بیرون یک استوانه صاف به نظر برسد، تعداد بیشماری کانال کوچک در داخل آن وجود دارد.

در این نما، بخشی از پوست را جدا کرده اند تا نشان دهند داخل آن چه می گذرد. تصور کنید که در داخل چنین ساختاری با تکیه گاه های سفت و سخت پیچیده سروکار دارید.

اینها و بسیاری از مثال‌های دیگر نشان می‌دهند که وقتی نیازی به نگرانی در مورد ساختارهای پشتیبانی نباشید، چه چیزی ممکن است. هندسه های جدید را می توان باز کرد و اجزای پیچیده را می توان در یک بخش جمع کرد.

از طریق Velo3D