تارا پراکاشانا، یک سازمان غیردولتی مستقر در بنگالورو و اودوپی، پروژه ای را با استفاده از چاپ سه بعدی برای حفظ دست نوشته های باستانی برگ نخل آغاز کرده است. این تکنیک از ساخت افزودنی برای تکثیر این دست نوشته ها به شکل پلاستیکی بادوام استفاده می کند. این کپی‌های چاپ سه‌بعدی می‌توانند در برابر دمای بالا، رطوبت و تخریب مقاومت کنند و از حفظ آنها برای قرن‌ها اطمینان حاصل کنند.
پروفسور PR Mukund، استاد بازنشسته در موسسه فناوری روچستر و بنیانگذار تارا پراکاشانا، دارای یک حق ثبت اختراع در حال انتظار برای این برنامه است. این پروژه که هنوز در مرحله آزمایشی است، بر آثار مهم ادبیات ودایی تمرکز دارد. دکتر Anand Gopalan، مدیر عامل Vayu Robotics، یک نسخه خطی کامل برای این روش نگهداری ارائه کرده است. پروفسور موکوند در ابتدا با استفاده از فناوری لیزر به پرینت سه بعدی مقرون به صرفه تر روی آورده است.
مشارکت موکوند در حفظ نسخ خطی در سال 2005 آغاز شد، که جرقه آن درخواستی از استاد او، دکتر Bannanje Govindacharya بود. از آن زمان، بیش از 3000 نسخه خطی توسط تارا پراکاشانا با هدف حفظ و انتشار دانش ودایی پردازش شده است. با همکاری سازمان‌های مختلف، این سازمان غیردولتی بر روی نسخه‌های خطی شامل وداها، پوراناها، ایتهاسا و تفسیرهای چند صد ساله تمرکز می‌کند.
فرآیند حفظ شامل تصویربرداری چند طیفی برای استخراج تصاویر از نسخه های خطی است که اغلب خواندن آنها چالش برانگیز است. پس از تقویت این تصاویر (بدون تغییر محتوای آنها)، آنها به یک رسانه طولانی مدت منتقل می شوند.
استفاده از پرینت سه بعدی در حفظ نسخه های خطی باستانی گام مهمی در حفاظت از میراث فرهنگی است. پروژه تارا پراکاشانا پتانسیل ادغام دانش سنتی با فناوری مدرن را نشان می دهد. چنین ادغامی‌ها می‌توانند روش‌های نگهداری را در زمینه‌های مختلف بازتعریف کنند و عمر و دسترسی به آثار تاریخی ارزشمند را افزایش دهند.
منبع: timesofindia.indiatimes.com
بیایید و نظرات خود را در فیس بوک به ما بگویید، ایکسو صفحات لینکدین، و فراموش نکنید که در خبرنامه هفتگی تولید مواد افزودنی ما ثبت نام کنید تا آخرین داستان ها را مستقیماً در صندوق ورودی خود دریافت کنید.
منبع: https://3dprinting.com/news/ancient-indian-manuscripts-preserved-with-3d-printing/
