سند جدیدی از UL وجود دارد که نحوه کار با پرینترهای سه بعدی را به شیوه ای ایمن شرح می دهد.
به طور رسمی، این سند برای موسسات آموزشی که ممکن است از پرینترهای سه بعدی در محوطه دانشگاه استفاده کنند، مورد هدف قرار می گیرد، اما رویه های توصیف شده برای هر کسی که چاپگر سه بعدی دارد کاملا قابل استفاده است.
سند طولانی 45 صفحه ای با عنوان «استفاده ایمن از چاپ سه بعدی برای مؤسسات آموزش عالی» به شکل رسمی و با بخش های اداری فراوان ارائه شده است. با این حال، آنها دو نوع اصلی چاپگرهای سه بعدی تحت پوشش UL 200B را به تفصیل شرح می دهند: اکستروژن رشته و پلیمریزاسیون vat (که دستگاه های SLA و MLSA را پوشش می دهد).
آنها یک بررسی جالب از موسسات آموزشی بزرگ انجام دادند و دریافتند که جای تعجب نیست که بیشتر پرینترهای سه بعدی در فضاهای سازندگان، آزمایشگاه‌ها و فضاهای طراحی قرار می‌گیرند، در حالی که تعداد کمتری از آنها در کتابخانه‌ها، کلاس‌ها و دفاتر کار گذاشته می‌شوند.
این گزارش با جزئیات ماهیت تهدید ناشی از پرینت سه بعدی را در هر دو حالت توصیف می‌کند، که اساساً قرار گرفتن انسان در معرض نانوذرات و انواع VOCs مضر (ترکیبات آلی فرار) است. برای مثال، در اینجا نموداری از مواد شیمیایی خاص موجود است. هنگام استفاده از فرآیندهای چاپ سه بعدی پلیمریزاسیون vat:
همانطور که در نمودار می بینید، بیشترین قرار گرفتن در معرض 2-هیدروکسی پروپیل متاکریلات، ماده فعال در اکثر رزین های چاپ سه بعدی است. این ماده شیمیایی در حین چاپ و همچنین در مرحله تمیز کردن که با حلال IPA مخلوط می شود در هوا آزاد می شود. قابل ذکر است که بزرگترین ماده شیمیایی آزاد شده ایزوپروپانول است.
جزئیات زیادی در این گزارش وجود دارد، از جمله بحث قابل توجهی در مورد الزامات تهویه و انتخاب مکان برای چاپگرهای سه بعدی. ما همیشه استفاده از تهویه را توصیه کرده‌ایم، اما در اینجا UL 200B آنچه را که مورد نیاز است با جزئیات قابل توجهی توضیح می‌دهد.
این گزارش توصیه می‌کند که از توصیه‌های تولیدکنندگان چاپگرهای سه بعدی پیروی کنید، که ناگفته نماند. محتوای این گزارش در واقع توصیه‌های اضافی است که فراتر از آن چیزی است که تولیدکنندگان چاپگرهای سه بعدی معمولی توصیه می‌کنند.
UL 200B بهترین شیوه ها را برای دو فرآیند قبل، حین و بعد از چاپ، و همچنین پس از پردازش، جابجایی زباله و ذخیره سازی پوشش می دهد. این مهم است، زیرا مواد شیمیایی فراتر از مرحله چاپ وجود دارند و باید به طور مناسب با آنها برخورد شود.
بخشی در مورد چگونگی توسعه یک برنامه مدیریت ریسک برای موسسه وجود دارد که من قویاً آن را تشویق می کنم. با این حال، افرادی که پرینترهای سه بعدی کار می کنند ممکن است به چنین برنامه ای نیاز نداشته باشند.
من به همه کسانی که در چاپ سه بعدی دست دارند توصیه می کنم UL 200B را بخوانند و توصیه ها و رویه های آن را قویاً در نظر بگیرند. در حالی که ممکن است از یک چاپگر سه بعدی بدون هیچ مشکلی استفاده کنید، مشکل این است که این مواد شیمیایی تجمعی هستند و ممکن است اثرات آن فقط در دراز مدت ظاهر شوند. بهترین روش این است که با دقت پیش بروید و توصیه های UL 200B را برای ایمن ترین محیط ممکن دنبال کنید.
از طریق Chemical Insights (PDF)
منبع: https://www.fabbaloo.com/news/ul-200b-a-definitive-guide-to-safe-3d-printing-for-educational-institutions-and-users
