جایگزینی پایدار برای رزین های مبتنی بر روغن؟ «فابالو

آیا رزین های چاپگر سه بعدی زیستی می توانند بر رزین های مبتنی بر روغن غالب شوند؟

یک وضعیت اضطراری آب و هوایی در حال انجام است، اگر متوجه نشده اید، و بسیاری از شرکت ها و افراد در حال انجام اقداماتی برای کاهش تولید CO2 منتشر شده در جو هستند. خواه تغییر به وسایل نقلیه الکتریکی، مصرف بهینه انرژی یا کاهش استفاده باشد، ایده این است که کاهش سرعت و به طور بالقوه افزایش محتوای CO2 در هوا متوقف شود.

اساساً، این به معنای باقی ماندن نفت در زمین است، جایی که کربن نمی تواند بر آب و هوای ما تأثیر بگذارد. اگر روغن از زمین خارج شود تقریباً به طور قطع می سوزد و CO2 آزاد می شود.

بیشتر مواد چاپگر سه بعدی از نفت یا مشتقات نفت ساخته می‌شوند، اگرچه اخیراً آزمایش‌هایی در تولید محصولات زیستی انجام شده است که به طور کامل از روغن اجتناب می‌کنند. با این حال، اینها به میزان زیادی مورد توجه قرار نگرفته اند.

بخشی از دلیل پذیرش کند این است که تعداد کمی از تولیدکنندگان بزرگتر رویکردهای مبتنی بر زیست را اتخاذ کرده اند. اما به نظر می رسد که این در حال تغییر است.

من در حال خواندن یک قطعه از Photocentric در مورد استراتژی آنها برای رزین های زیستی هستم. Photocentric یکی از معدود ارائه دهندگان پایه رزین فوتوپلیمر در این سیاره است. محصولات آن‌ها توسط بسیاری از تامین‌کنندگان رزین برچسب‌گذاری مجدد می‌شوند، و احتمالاً اگر از چاپگر سه بعدی رزین استفاده می‌کنید، ناخودآگاه از برخی از محصولات آنها استفاده کرده‌اید.

Photocentric توضیح می دهد:

سفر به سمت کاهش ردپای کربن مرتبط با پرینت سه بعدی اکنون به خوبی در حال انجام است. رزین های مبتنی بر زیست در حال حاضر تاسیس شده اند و سهم بازار رو به رشدی را به دست می آورند. آنها مزایای زیادی را در پایداری، کاهش اثرات زیست محیطی و تولید محلی ارائه می دهند در حالی که دیگر به ذخایر نفت کشورهای خارجی متکی نیستند، اما اکنون در نهایت ویژگی های بهبود یافته ای را به کاربران می دهند.

شیمیدانان آنها یک ترکیب طبیعی بسیار مفید را از درختان شناسایی کرده اند که می توان از آن برای تولید رزین زیستی استفاده کرد. دکتر راب یانگ، رئیس شیمی Photocentric توضیح می دهد:

ما از مونومرهای ساخته شده از ضایعات درختان، کامفن استفاده کرده ایم. این ترپنوئیدی است که به طور گسترده در طبیعت دیده می شود، که در مخروطیان و سایر درختان و همچنین در گیاهان سریع رشد مانند شاهدانه و سرو ظاهر می شود. همچنین می تواند پیش از آن از آلفا پینن تشکیل شود و قابلیت خوراک آن را بیشتر افزایش دهد. ساختار شیمیایی آنها خود را به فرآیندهای شیمیایی نسبتاً بی اهمیت می دهد تا مونومرهایی را تشکیل دهند که دارای قدرت رقیق کنندگی شگفت انگیز با محتوای زیستی بالا هستند.

جالب ترین بخش این ویژگی، خواص رزین به دست آمده است. به طور معمول، رزین های مبتنی بر زیستی در مقایسه با معادل های مبتنی بر روغن، خواص مهندسی را به خطر می اندازند. این بخشی از دلیل محبوبیت کمتر رزین های پایه زیستی است.

با این حال، رزین های مبتنی بر کامفن ظاهراً امکان بهبود خواص مهندسی را ارائه می دهند، تا زمانی که شیمی مناسب اعمال شود. به نظر می رسد که این شرکت ممکن است در آینده رزین های جدیدی را با استفاده از این شیمی گیاهی تولید کند.

در همین حال، Photocentric یک رزین نور روز ساخته شده از روغن گیاهی به نام رزین گیاهی Rigid DL240 که بر اساس ضایعات ذرت ساخته شده است، راه اندازی کرد. این مواد قبلاً در کاربردهای بتن استفاده شده‌اند، بنابراین آنها احساس می‌کنند که ساخت قطعات پلاستیکی پرینت سه بعدی به اندازه کافی سخت است.

به نظر می رسد Photocentric یک استراتژی قوی برای معرفی مواد پرینت سه بعدی جدید مبتنی بر زیستی دارد و این نه تنها برای محیط زیست، بلکه برای اپراتورهای چاپگرهای سه بعدی که به دنبال مواد با کیفیت بهتر هستند نیز خوب خواهد بود.

از طریق Photocentric