محققان در Fraunhofer یک چسب چاپ سه بعدی ساخته اند که از خواص دی هیدروکسی فنیل آلانین (DOPA) بهره می برد تا طول عمر ایمپلنت های پزشکی مانند پروتزهای لگن را بهبود بخشد. این چسب که از قابلیت پیوند طبیعی صدف الهام گرفته شده است، DOPA را با آپاتیت، سرامیکی که در استخوان ها و دندان ها یافت می شود، ترکیب می کند.
این پیشرفت به یک مسئله مهم در جراحی های تعویض مفصل ران می پردازد: تمایل بدن به رد ایمپلنت های تیتانیوم. با تسهیل پیوند قوی تر بین استخوان و تیتانیوم، این رویکرد می تواند به طور قابل توجهی نیاز به جراحی های متعدد، به ویژه در بیماران جوان تر را کاهش دهد.
مفهوم استفاده از DOPA برای چسبندگی جدید نیست، اما کاربرد آن در چاپ سه بعدی، به ویژه برای ایجاد اشکال سفارشی که متناسب با نیازهای تشریحی فردی باشد، پیشرفت قابل توجهی را نشان می دهد. ریخته‌گری‌های تیتانیوم سنتی از نظر اندازه و شکل محدود هستند، اما چاپ سه‌بعدی امکان سفارشی‌سازی دقیق را فراهم می‌کند، که برای تطبیق هندسه‌های پیچیده موجود در بدن انسان بسیار مهم است. این فناوری می‌تواند با سناریوهای مختلف، مانند بازسازی استخوان‌های شکسته شده در تصادفات، سازگار شود، در نتیجه ناحیه تماس را افزایش داده و از تناسب ایمن‌تر و طولانی‌تر برای تعویض مفصل ران اطمینان حاصل کند.
پتانسیل این پروژه فراتر از ایمپلنت هیپ است. این با تحقیقات در حال انجام در زمینه‌هایی مانند Bioglass که بر درمان بیماری‌های دندانی و تقویت رشد استخوان در اطراف ایمپلنت‌ها تمرکز دارد، همسو است. با تحقیقات بیشتر و تاییدیه های نظارتی، این چسب می تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی افراد مبتلا به مشکلات مفصلی به دلیل سن یا آسیب را افزایش دهد.
بیایید و نظرات خود را در فیس بوک به ما بگویید، ایکسو صفحات لینکدین، و فراموش نکنید که در خبرنامه هفتگی تولید مواد افزودنی ما ثبت نام کنید تا آخرین داستان ها را مستقیماً در صندوق ورودی خود دریافت کنید.
منبع: https://3dprinting.com/news/fraunhofers-3d-printable-tissue-adhesive-inspired-by-shellfish/
